- 2024 – November – YAY Gallery – Baku
- 2024 – June – galeria test – Warsaw
- 2023 – November – The Others art fair – Turin
- 2023 – May – Festival del Tempo – Genova IT
- 2022 – November – Arte in Nuvola fair – Rome
- 2023 – March – Istituto Italiano di Cultura – Marsiglia
- 2022 – Oct-Dec – Zayed University & Corso Design – Abu Dhabi
- 2022 – October – Museo del Patrimonio Industriale – Bologna
- 2022 – March – Istituto Italiano di Cultura – Santiago del Cile
2019 – april – FLUID MEMORIES – Galeria Apteka Sztuki – Warsaw
PŁYNNA PAMIĘĆ – FLUID MEMORIES
Kuratorzy / A cura di / Curated by: Katarzyna Haber – Giuditta Elettra Lavinia Nidiaci
25 kwietnia – 24 maja 2019 / 25 aprile – 24 maggio 2019 / 25 April – 24 May 2019
GALERIA APTEKA SZTUKI
Al. Wyzwolenia 3/5 – 00-572 Warszawa – Varsavia – Warsaw
PRESS
http://www.aptekasztuki.eu/wystawy/346/marco_angelini_-_plynna_pamiec_/_fluid_memories/
http://www.artinfo.pl/pl/blog/wydarzenia/wpisy/marco-angelini-plynna-pamiec/
http://kulturaenter.pl/article/
http://wydarzenia.o.pl/2019/04/plynna-pamiec-marco-angelini-galeria-apteka-w-warszawie/#/
https://zwierciadlo.pl/kultura/wystawa-marco-angeliniego
http://wsk.waw.pl/index.php/plynna-pamiec-wystawa-marco-angeliniego/
http://www.kulturalna.warszawa.pl/wydarzenia,1,222931.html?locale=pl_PL
https://przekroj.pl/kultura/podroz-jako-inspiracja
http://www.artinfo.pl/pl/blog/relacje/wpisy/wernisaz-wystawy-marco-angeliniego-plynna-pamiec/
https://www.unfoldingroma.com/eventi-in-citta/8993/marco-angelini-fluid-memories/
https://www.arte.go.it/event/marco-angelini-fluid-memories/
http://www.exibart.com/notizia.asp?IDNotizia=62048&IDCategoria=254
https://insideart.eu/2019/04/24/la-mostra-di-marco-angelini-alla-galleria-apteka-sztuki/
VIDEO
Fluid Memories – Płynna pamięć
Według Zygmunta Baumana „społeczeństwo «płynnej nowoczesności» to społeczeństwo, w którym warunki działania ulegają zmianie, zanim sposoby działania zdążą zakrzepnąć w zwyczajowych i rutynowych formułach. Płynność życia i płynność społeczeństwa zasilają i wzmacniają się wzajemnie. Płynne życie, podobnie jak płynne społeczeństwo, nie potrafi zbyt długo zachować swego kształtu ani utrzymać stabilnego kursu”.
W sztuce Marco Angeliniego, którą od 25 kwietnia będzie można oglądać w warszawskiej Aptece Sztuki, z łatwością odnajdujemy styczność z tym stwierdzeniem. Mnogość wspomnień z podróży, przywoływanych przez artystę za pomocą rozmaitych przedmiotów, „osobistych” form i kolorów, niemal niepowtarzalnych i niemożliwych do odtworzenia, kreśli strefę ledwie dostrzegalnych wzajemnych wpływów, zazębiając się, a jednocześnie zachowując płynną naturę, nieustannie współ-istniejąc jedne w drugich.
Płynność i współ-płynność przedmiotów, kształtów, kolorów i przestrzeni stały się cechami charakterystycznymi sztuki Angeliniego, precyzyjnej, lecz nigdy przedkonceptualnej. Pozwalają one na to, by pole widzenia odbiorcy bezwarunkowo się w nich zanurzyło, niczym w mogącej trwać w nieskończoność zabawie w rozsypywanie i ponowne porządkowanie elementów układanki. Wszystko zazębia się ze sobą, a co za tym idzie – wynika jedno z drugiego jak samoodradzające się źródło dobrostanu. Sztuka Angeliniego jest wolna od negatywności i zniechęcenia, pozbawiona wszelkiej możliwej przyczyny dyskomfortu. Kieruje nas raczej w stronę łagodnej akceptacji własnych przeżyć i doświadczeń, posługując się pamięcią jako niewyczerpanym źródłem nowych bodźców, dróg i rozwiązań. Przykładem niech będą choćby liczne kolaże, które przenoszą obrazy z podróży artysty. Raz pełen energii i figlarnego światła brokat, innym razem przywodzące na myśl doniosłą sakralność złoto płatkowe łączą się z płynnym malarstwem akrylowym, wprowadzającym wszystko w ruch, inicjującym niespieszną transformację, nad której przebiegiem czuwa dłoń artysty. W ten sposób symbolicznie prowadzi on odbiorcę przez długą drogę w rzece życia – tej samej zmiennej rzece, do której wstąpił Heraklit z Efezu.
Obraz drogi nie jest tu przywołany bez przyczyny. Artysta – mający w zwyczaju „zapisywanie” na płótnie doświadczeń z życia opowiadających o nim samym i o innych – czyni częścią wystawy nagranie wideo. Do jego realizacji zaprosił odbiorców swojej sztuki – widzimy ich przemierzających drogę, powoli, każdy w swoim tempie, stawiających krok za krokiem po czerni wszechświata i egzystencji. Ich kroki wyznaczają ścieżki życia, a droga staje się podążaniem, akceptacją i wreszcie ewolucją przez sublimację i przemianę wspomnień.
Pamięć artysty o Polsce i przywiązanie do niej uwidaczniają się najwyraźniej w cyklu z kogutem, symbolizującym polską sztukę ludową w jej najbardziej szlachetnej formie. Jej elementy pojawiać się będą w dziełach Angeliniego w połączeniu z rozmaitymi wątkami egzystencji, pojmowanymi jako tkanka społeczna.
Wreszcie, zamknięte w gablocie, która może przywodzić na myśl ich pozorną kruchość, swoje miejsce znalazły odlewy serc – niewielkie, lecz silne dzięki energetycznym, mocnym barwom, z widocznym unerwieniem, znakami szczególnymi, historią i przeżyciami każdego, kto doświadczył przemiany. Odlewy serc, które jeszcze pulsują, a więc posuwają się naprzód, żyją.
Giuditta Elettra Lavinia Nidiaci
Przełożyła Katarzyna Foremniak
Fluid Memories
Secondo Zygmunt Bauman: «Una società può essere definita “liquido-moderna” se le situazioni in cui agiscono gli uomini si modificano prima che i loro modi di agire riescano a consolidarsi in abitudini e procedure. Il carattere liquido della vita e quello della società si alimentano e si rafforzano a vicenda. La vita liquida, come la società liquido-moderna non è in grado di conservare la propria forma o di tenersi in rotta a lungo».
L’arte di Marco Angelini intercetta un facile legame con tale asserzione, in quanto le numerose memorie che l’artista colleziona dai propri viaggi, evocate attraverso l’impiego di oggetti nelle sue opere, ma anche con forme e colori “personali”, quasi irripetibili e irriproducibili, si influenzano in modo infinitesimo, concatenato ma fluido, con-fluendo incessantemente l’una nell’altra.
Il fluire e confluire di oggetti, forme, colori e spazi è peculiare, preciso ma mai preconcettuale, permettendo al campo visivo dello spettatore un’immersione incondizionata, come in un gioco di scomposizione-ricomposizione tra particelle simile ad un puzzle, che si alimenta in modo inarrestabile. Tutto è concatenato e dunque consequenziale, come una fonte di benessere che si auto-rigenera: l’arte di Angelini prescinde la negatività e l’affanno, scevra da ogni malessere ci accompagna verso una placida accettazione del nostro vissuto, utilizzando la memoria come veicolo inesauribile a cui attingere per generare nuovi frammenti, nuove vie, nuove ri-soluzioni; ne sono esempio infatti i suoi numerosi collage che restituiscono l’immagine dei suoi viaggi, in cui ora la luce vivace e giocosa dei glitter, ora la preziosa sacralità dell’impiego della foglia oro, si uniscono ad una pittura acrilica liquefatta che tutto muove, che tutto evolve verso una trasformazione non affannosa, bensì protetta e guidata dalla mano dell’artista che idealmente protegge il fruitore della sua arte nel lungo cammino del fiume della vita, lo stesso fiume costantemente mutevole dove camminò Eraclito.
L’atto del camminare non è infatti casualmente citato, in quanto l’artista, che è solito “registrare” sulla tela esperienze di vita che raccontino se stesso e gli altri, mette in scena stavolta un video in cui invita parte del suo pubblico a camminare lentamente e individualmente, scandendo i passi uno ad uno sullo sfondo di un nero cosmico ed esistenziale: il passo di ognuno è la traccia della propria vita, il camminare è incedere, accettare, progredire, evolvere sublimando le proprie memorie, e dunque trasformarle.
La memoria e l’affezione dell’artista al mondo polacco sono evidenti nel ciclo del kogut, che incarna l’iconografia folkloristica polacca di maggior rilievo, e compare nei lavori di Angelini frammentata e unita a numerosi fili, le trame dell’esistenza intese come tessuto della società.
Infine, in una teca che apparentemente può suggerire l’idea di fragilità, realizzati con piccoli calchi vi sono i cuori, forti dei loro colori vivaci o pieni, in cui s’intravedono le nervature, le peculiarità, le storie e il vissuto di ognuno che si traspone, che ancora pulsa, e dunque procede, incede, vive.
Giuditta Elettra Lavinia Nidiaci
Fluid Memories
According to Zygmunt Bauman: «A society cannot be defined as a “liquid–modern” since the situations that influence human actions change before these modes of action can be hold on and transmitted. The liquid nature of life and that of society feed and reinforce each other. Liquid life, like modern liquid society, is not able to keep its shape or stay on track for long».
The art of Marco Angelini intercepts a clear link with this statement, given that the many memories the artist collects from his travels – as evoked by the use of objects in his artworks, as well as in forms and colors that are “personal,” almost irreplaceable and unrepeatable – influence each other on the infinitely small, concatenated but fluid, which is flowing ceaselessly.
The flow of objects and shapes, colors and spaces are particular, precise, never preconceived, thus allowing the viewer’s line of sight to hope for an unconditional immersion, as in a decomposition-recomposition between particles similar to a puzzle, which feeds itself inimitably. Everything is interlocked and therefore consistent, source of self-regenerating well-being: Angelini’s art neglects negativity and anxiety, frees itself from all discomfort and summons our vision in a peaceful acceptance of our experience, using the memory as an inexhaustible vehicle to acquire new fragments, new ways, new re-solutions. In fact, his many collages are an example that gives us the image of his travels, in which bright light and mischievous glitter, the sacredness of the use of gold leaf combine with a liquefied acrylic paint that moves everything, evolving towards a frenzy transformation, though sheltered and led by the hand of the artist who ideally keeps the user of his art accustomed on the long way of the river of life, the same river in perpetual change where Heraclitus had walked a long time ago.
In fact, the march is not mentioned fortuitously, because the artist, who “records” on the canvases experiences of life tells us about himself and the others, presents this time a video in which part of his audience is invited to walk individually, marking the steps one by one at the bottom of a cosmic and existential black: the step of each is the trace of your own life, such that to walk it is to move, to accept, to progress, to evolve, to sublimate memories and transform them at the same time.
The beloved memory of the artist for the Polish world is evident in the cycle of kogut, which embodies the most important Polish folk iconography, and appears in fragmented pieces, which are linked by Angelini through many threads, the events of a therein existence deciphered as a social tissue.
Finally, in a reliquary that may seem to evoke the idea of fragility, made of small molds, there are hearts, strong in their bright or full colors, where nerves, peculiarities, histories and the experience of everybody coexist such that their real intelligence is transposed, beats again, and so endures, walks, lives.
Giuditta Elettra Lavinia Nidiaci
Translation by Romina Fucà
Press
Photos
Videos
